Boşluk

Kafamda hep bir intihar senaryosu.

-Herkesin payı var, en çok da benim.

Konuşulacak Şeyler

Yüz yüzeyken bile konuşamayız...

düştükten sonrası

Zaten olgunlaşınca düşülür. Olunca, seni besleyip büyüten ağaçtan bile düşersin.
Düşmezsen dalında çürürsün. Bazen düşsen de çürürsün ya...

Sen şeftali ağacında büyümüşsen, artık mümkünü yoktur ki elma ağacında elma olasın. Değiştirilemeyen yazgı budur işte, şeftali olmak.

Ama olgunlaşınca muhakkak düşülür. Ya gölgesinde kalınır ağacın ya da dibindekine bile gölge yapamayan ağaca küsülür. 

Küsersen sorgularsın.
Besleyip büyüten ağaç mıdır sanki? 
Yaratıcının seni yoktan var etmesinin üzerine çektiği perdedir ağaç.
Ötesi senin...

Gölgesiz ağacın meyvesine ne olur?
Ya dipte gölgesizliğe mahkum, ya yuvarlandığı elma ağacının gölgesinde üvey.